पहाडको राजा : खप्तड

-
समय अन्तरालमा
बितिरह्यो
बस्तिहरु परिश्रम गर्दैगर्दा
फलाउँछन् आधा वर्षको फल
बाँकी समय
अन्तरालमा बित्छ !
भाइ सोध्छ .......
दिदी भोक लाग्यो,
पर्ख बाबु खोरिया फाँड्छु,
दिदी भोक लाग्यो,
पर्ख बाबु बिउ छर्छु
दिदी भोक लाग्यो,
पर्ख बाबु बिउ गोड्छु,
..............................
.............................
समय बित्छ,
आधा वर्षको
जहाँ
अभिछिन्न खोरियाहरु
खोस्रेर पसिनाहरु बग्छन्,
खप्तड
राजा जस्तो नतमस्तक
टुलुटुलु हेर्छ नियति !!

अनगिन्ति फूलहरु
छातीमा टाँसेर
वन पैदावर गाँसेर
पिरतीको भाकामा
खप्तड हाँसेको छ !
पाटनहरु
लमतन्न सुत्छन्
डोटी, आछामहरु
गर्व गर्छन्,
राजा हाम्रो हो !
निगालाका झाडी
पार गर्दै वटुवा
डोटी, आछाम पुग्छ !!
त्रिवेणीको मेला
पहाड चढ्छन्
बस्तीहरु !
उकालो माथि
औडेखौडे उपत्यका
खप्तड राजा जस्तो
रामरोसन र बडीमालिका
हेर्दै
पुन:
त्रिवेणीको मेला
पर्खन्छ !!
दशैं तिहार बित्दा
हिउँ संगै फुलेका कपाल
खप्तड राजाका
अति रमाइलो !!


- हरिहर
खप्तड, आछाम
२०६९।७।२१



Like
CommentShare

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

भन्सार यार्डको बास्ना !

-
Image
भन्सारको एउटा साझा चरित्र भनेको वास्ना वा गन्ध पनि हो । धेरै भन्सारका साहित्यमा पढ्न पाइन्छ, केहि अनौठो गन्ध वा वास्ना आएमा भन्सार नजिकै छ भन्ने । विभिन्न किसिमका वास्नादार सामानहरु बोकेर आउने ट्रकहरुको वास्ना अनि परिश्रमी ट्रक चालकहरुका पसिनाका गन्धहरु नआउने भन्सार यार्ड नै हुँदैन भन्न सकिन्छ । साथै भन्सार यार्डमा ट्रक मुन्तिर बसेर खाना पकाउँदै गर्दाको वास्नाले र्याल चुहिने बनाउँछ जो कोहीलाई । सबैलाई आफ्नै हातमा स्टेरिंग होओस भन्ने लाग्नु स्वभाविक पनि छ । कोही देशको कोही कार्यालयको । अझ प्रतिष्पर्धाको दुनियामा आफ्नै निर्णय सर्वोपरी बनाउन को पो चाँहदैन र ? असली स्टेरिंग त ट्रक चालकहरुको हातमा छ । जसले सामान नल्याई दिने हो भने आजको दुनिया कल्पना गर्न सक्ने नै हुँदैन । हामीले उपभोग गर्ने सरसामानहरु कसरी टोलको पसलसम्म आइपुगे त ? ती पसलमा सजिने सामान कसले ढुवानी गरेर त्यहाँ सम्म ल्यायो उपभोग गर्दा ख्याल गरिन्छ र ?  चालक ट्रकको, ट्रक साहुको, बोकिएको माल अर्कै देशको साहुको । अजब पेशा गजब जीन्दगी । कुनै मुसाफिर यात्री भन्दा फरक कहाँ छ र यो दिन चर्या । कास्मीर देखि कन्याकुमारी सम्मको यात्र...
Read more

भन्सार अधिकृतको ट्रक डायरी

-
Image
  भन्सार अधिकृतको ट्रक डायरी हरिहर पौडेल माघ ३० उज्यालो भयो होला भन्ने ठानेको, हेटौंडा नपुग्दै रातमाटे भन्ने ठाउँको हल्लाले ब्युँझाएको रहेछ। प्रहरी जाँच रहेछ हेटौंडा पुग्नेबेलाको सडकमा। त्यस्तो राती पनि प्रहरी जाँच! हाम्रो मुलुक पनि संसाँझै सुत्दो रहेनछ। मुलुकका रखवारीहरू रातभर ड्युटीमा हुँदा रहेछन्। हुन त भन्सार पनि सुत्न मिल्दैन, राती ब्युँझेर कति पटक एम्बुलेन्स, तीर्थ यात्री र कार्नेटहरूलाई पठाएका छौं। भन्सार अधिकृत भएर काम गर्दा नै मैले मालवाहक ट्रक र त्यसका चालकहरूलाई माया गर्न सिकेको हुँ। माल बोकेर आउने ट्रक र चालक आएनन् भने हामी कहाँ न व्यापार हुन्छ, न खानै पाइन्छ।  पटकपटक मालवस्तु भन्सारमा जाँच गर्दा भारतीय ट्रक चालकहरूसँग धेरै पटक कुरा गरेको छु। उनीहरूको जीवन र दिनचर्या देखेर पटकपटक लोभ नलागेको पनि होइन। थोरै तेल, मसला, हरियो सब्जी, केही चामल र पीठो दैनिक किनेर सडक किनार वा भन्सार यार्डमै पकाएर मीठो मानी खाएको देखेको छु। त्यसरी नै उनीहरूसँग खाने मनको धोको आजसम्म अपूरै छ। नेपाली ट्रक चालक र भारतीय ट्रक चालकमा फरक छ। भारतीयहरू त्यसरी आफैं पकाएर खान्छन् भने नेप...
Read more

भुकम्प र पराकम्पका निसानाहरु

-
Image
कहिल्यै लिन नजानेका स्वाभिमानी मनहरु यसपटक छियाछिया बने कहिल्यै थाप्न नजानेका हातहरु एकमाना चामलको आषामा तीन दिनको यात्रामा निस्किए । राज्य उनीहरुको तस्वीर देखाउँदै रमाईरह्यो । अनुपम बस्तीहरु धूलोमा बिलिन भए छिमेकीहरु गिलासमा पानी लिएर आउँदा पानी कस्को हातवाट कस्लाई दिने भनेर राजनितीक निष्कर्ष विहिन बैठक बस्यो । बस्ती विकासका कोठे बहसहरुमा फाइदा बेफाइदाका कुराहरु उठे । विशाल घरमा पाल बाँडेर राज्यले जन प्रतिनिधित्वको उपहास उडायो । काम गर्ने तत्कालका सारथीहरु बिना सुविधा काममा जुटीरहँदा शहरमा कराईका टोपी, सुरक्षा ज्याकेट र पन्जा लगाएका एकहुल मान्छेहरु फोटो शेसन गर्दै थिए । विज्ञापनको दुनिया कैयौं प्रतिबद्धताका मूल फूटे महिनौ सम्म एकमाना चामल र ओत नपाएका शान्त र विशाल ती मनहरु आत्तिएनन् । उद्धारमा देशी विदेशीले ज्यान दिँदा राज्य भागबण्डामा रमाइरह्यो ।  भुकम्प र पराकम्प २०७२ का निशानाहरु निरन्तर निरन्तर त्रासदीपूर्ण बनेर हृदयहरु खल्बल्याई रहँदा राज्य देश विदेशको मुसाफिरमा रमाइरहेको छ दैव हाँसिरहेको छ
Read more